Tarczyca a ciąża
Ze względu na zwiększony przepływ krwi w ciąży, gruczoł tarczycowy powiększa się. W przypadku swojej nadczynności lub niedoczynności może zagrażać zdrowiu dziecka i rozwojowi ciąży.
U ciężarnych nadczynność tarczycy zazwyczaj powoduje choroba Gravesa-Basedowa, wole toksyczne guzkowe, zapalenie tarczycy lub notoryczne wymioty ciężarnych. Niedoczynność natomiast wywołuje przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy typu Hashimoto lub niewłaściwa substytucja hormonalna, niedoczynność podwzgórza lub przysadki. Oba przypadki są zagrożeniem dla ciężarnej ze względu na wzrost ryzyka poronienia, przedwczesnego oddzielenia się łożyska, porodu przedwczesnego lub porodu martwego płodu.
Leczenie
W przypadku nadczynności tarczycy lekarz przepisze ci leki tarczycowe tj. karbimazol lub propylitiouracyl. Niestety leki te przenikają przez łożysko i mogą spowodować niedoczynność tarczycy u płodu, dlatego należy zażywać jak najmniejsze dawki tych leków. Niedoczynność tarczycy leczy się tyroksyną, która tylko w niewielkim stopniu przenika przez łożysko. W tym przypadku twojemu dziecku nie grożą żadne efekty uboczne.
W przypadku nadczynności tarczycy w ciąży powinnaś po porodzie poinformować pediatrę o swojej chorobie, aby mógł jak najszybciej przebadać dziecko po urodzeniu. Karmienie dziecka przy nadczynności tarczycy nie niesie ze sobą ryzyka i zwykle jest wskazane przez lekarza. Wcześniej jednak skonsultuj z nim swoją decyzję.
makoto (Gość)
Poleć znajomym