Lutowe mamusie 2014

kincia napisał(a)

ja też się o wszystko obijam aa i nie mieszczę się między stołem a krzesłem we własnym domu !! chyba czas na przemeblowanie

kirsti30 napisał(a)

Wszystkim kaczkowatym mamuśkom dobrej nocy, ja już wysiadam. Czytam was wszytkie a później zapominam skomentować połowy, wybaczcie i przyjemnego rozciągania w nocy ja jutro na rynek przedświąteczny się turlam

Anett napisał(a)

Dzień dobry!

Niutka26 no ja też już o tym oglądałam w wiadomościach
A mały na pewno powróci do odpowiedniej pozycji, skoro tak się kręci to jeszcze ma sporo miejsca

Ewka90 ja też co i rusz czuję gdzie indziej takie smyranie, ale to chyba tylko te nóżki i rączki tak pracują
bo jeśli chodzi o położenie to u nas bez zmian, już rozmawiałam z doktorkiem o cesarce, wspomniał że to będzie pewne na następnej wizycie bo jak do tego czasu się nie przekręci, to ze względu na to, że to pierwsza ciąża to już na pewno się nie przekręci...

Diaglab dziękuję :* :* będę starała sie więcej odpoczywać ale Ty to już w ogóle masz zakaz poruszania się! Biedactwo, szkoda, że tak wyszło ale zniesiemy To wszystko dla naszych pociech, juz niewiele zostało... teraz najważniejsze, że dzieciątko jest zdrowe:* ja Ciebie też przytulam z całych sił

Ja znów nie spałam najlepiej, to biodro nie da o sobie zapomnieć a do tego najgorsze, że jakiś gil mnie złapał, oby nie przeziębienie na święta brrr...

Miłego dnia Mamusie :*

Anett napisał(a)

Mamy położenie miednicowe już od dwóch miesięcy, szczerze mówiąc wątpie, że się przekręci ale tatuś cały czas prosi o to synka i zawzięcie go przekonuje

Dziewczyny nie miałam tak wcześniej a teraz jestem zagubiona, tak mi buzują hormony że trudno mi się ogarnąć, szybko się irytuję zaraz mi oczy nachodzą łzami... Wszystko mnie tak wkurza, nie wiem czy to ten natłok myśli, obawy... jestem zła, że to moje poddasze to tylko w marzeniach jak na razie, muszę sobie organizować póki co kąt zastępczy dla małego, nawet nie wiem gdzie ja się podzieję z ubrankami i wszystkim, chyba musze sobie nakupować pudełek tych dużych ozdobnych... Czas tak szybko leci, postawa mojego taty też doprowadza mnie do szaleństwa 'się zrobi' ehh, mama się wtrąca i udziela swoich rad, niby chce dobrze ale bez przesady... no i jeszcze Michał ma się wprowadzić, ciekawa jestem jak my się ogarniemy... Kompletny sajgon. Przeraża mnie to, że dosłownie wszystko będzie na ostatnia chwilę, nawet to łóżeczko co tata miał odnawiać, chyba się zabierze za to dopiero jak będę w szpitalu no i co w takie świeżo odnawiane, malowane czy lakierowane (nie wiem co jeszcze) mam wsadzić dziecko eehhh....
Przepraszam, że tak to wszystko z siebie wylałam ale nie mam w tej chwili komu się wygadać, a jakbym tego nie zrobiła to chyba bym zwariowała. Momentami jestem tak wściekła....
Uwierzcie, że sama w sobie nie poznaję tych czarnych myśli.