Fajna Mama Tygodnia: Nanu

Jestem młodą (nie tak dawno skończyłam ćwierćwiecze) mieszkanką Krakowa, od dwóch lat mężatką i od pół roku mamą radosnej i pełnej życia Gabrysi.

Na Fajną Mamę trafiłam z polecenia. Dopiero dowiedziałam się, że jestem w ciąży, pochwaliłam się tą wiadomością na forum, gdzie wtedy się udzielałam. Inna użytkowniczka podesłała mi link reklamując Fajną Mamę jako miejsce, gdzie znajdę kobiety w różnym wieku dzielące się doświadczeniem i wsparciem. Zarejestrowałam się i wsiąknęłam na dobre :)

O tym, że zostanę mamą wiedziałam niemal od samego początku. Mój kobiecy instynkt cały czas tak mi mówił, chociaż bałam się mu zaufać, bo to był dopiero pierwszy cykl starań, a wszyscy wokół straszyli mnie, że zajść w ciąże wcale nie jest tak łatwo i szybko. Chyba pomógł urlop, na który wyjechaliśmy we dwoje, a wróciliśmy we troje ;)

Moje przygotowania polegały przede wszystkim na rozmowie z resztą Majówek oraz innymi użytkowniczkami forum. Książek i artykułów za bardzo nie czytałam, żeby nie dać się zwariować, bo w wielu miejscach można przeczytać sprzeczne informacje. Pod koniec ciąży poszłam z mężem do szkoły rodzenia i patrząc z perspektywy czasu bardzo dużo dały mi te zajęcia - do dzisiaj stosujemy rady pielęgniarki uczącej opieki nad dzieckiem.

Macierzyństwo zmieniło w moim życiu WSZYSTKO! To prawda co mówią - dziecko wywraca życie o 180st. Chociaż nie zawsze jest radośnie i kolorowo (ach, te kolki) to nie potrafię już sobie przypomnieć, jak wyglądało moje życie jeszcze pół roku temu. Chociaż teraz mam mniej czasu dla siebie to radość i miłość, których teraz doświadczam nie zamieniłabym na nic innego.

Najbardziej zaskoczyło mnie, że macierzyństwo... nie jest takie trudne :) Wystarczy podążać za instynktem, słuchać, co stara się nam zakomunikować nasze dziecko, współpracować z partnerem i nie ma trudności nie do przejścia. Albo po prostu trafił mi się taki fajny egzemplarz dziecka ;)

Bycie dobrą matką oznacza dla mnie posiadanie chociaż chwili dla dziecka, okazywanie mu otwarcie miłości i dbanie o jego wszystkie potrzeby.

Za najtrudniejsze w macierzyństwie uważam patrzenie na cierpienie własnego dziecka, gdy nie jestem w stanie mu pomóc.

Nie wzoruję się na nikim w szczególności. Kieruję się instynktem i zdrowym rozsądkiem, mając nadzieję, że w przyszłości moje dziecko wyrośnie na dobrego człowieka.

Na tym etapie rozwoju Gabrysi najbardziej lubię leżeć z nią na łóżku i wygłupiać się, odkrywając nowe sposoby na doprowadzenie jej do perlistego śmiechu :)

W wychowaniu zdecydowanie pomaga mi mój mąż. Od początku czynnie bierze udział w opiece nad Gabrysią.

Na dzień dzisiejszy dość cenną radą, za którą staram się podążać w niektórych sytuacjach jest to, że nie zawsze płacz dziecka oznacza, że coś złego mu się dzieje. Czasem dziecko po prostu wymusza i najlepiej odwrócić jego uwagę od tego, czego się domaga.

Nie wiem, czy mam jakieś wychowawcze sztuczki. Chyba jeszcze na to za wcześnie.

Rodzina i znajomi często pytają mnie, jak sobie radzę siedząc przez większą część dnia sama z dzieckiem w domu i nie mając nikogo do pomocy. A ja niezmiennie odpowiadam - nie jest tak ciężko jak może się wydawać :) Oczywiście wiele zależy od dnia i humoru Gabrysi, ale często staram się wykorzystać chęć zabawy córeczki i wygłupiając się przed nią równocześnie gotuję lub sprzątam (np. przyciągam jej uwagę śpiewając, wydając dziwne dźwięki, stukając itp).

Mój sposób na relaks i czas na siebie to dwie rzeczy - filmy oraz haft krzyżykowy. A najlepiej połączyć to w jedno, czyli wyszywać oglądając film. Lub też oglądając film wyszywać ;)

Co robię gdy mam wszystkiego dość? Jeśli mąż jest w pobliżu to oddaję Gabrysię w jego ręce i wypuszczam się na jakieś zakupy (chociaż do osiedlowego sklepu), a jeśli jesteśmy tylko we dwie to staram się uspokoić głęboko oddychając lub na moment wychodzę do drugiego pokoju, żeby zmienić otoczenie.

Moje trzy rady dla przyszłych mam:

• Odpoczywajcie, ile tylko możecie. Wiem, że teraz narzekacie na różne ciążowe dolegliwości (bezsenność, bolący kręgosłup, itp.), ale uwierzcie - gdy maleństwo już się urodzi, tym bardziej nie będziecie mieć czasu na podładowanie baterii.

• Ufajcie SWOJEMU instynktowi. Bierzcie poprawkę na wszystkie "dobre rady" płynące od rodziny i znajomych. To TY jesteś matką i prawdziwie kochając swoje dziecko na pewno będziesz wybierać to, co dla niego najlepsze.

• Nigdy nie zapominajcie, że wciąż jesteście kobietami, więc nic się nie stanie jeśli na chwilę staniecie się odrobinę egoistyczne i zadbacie tylko o swoje dobre samopoczucie ;) W końcu szczęśliwa matka to szczęśliwe dziecko :)